Sunday, 8 September 2013

പ്രണയ നഷ്ടം

ആയിരത്തൊന്നു   രാവില്  ഞാന്                                            കഥയായീ  കിനാവുമായ്                                                              നിറയും മൊഴിയായും  നിന്                                                         മനസ്സിന് വാതില്  മുട്ടി  ഞാന്                                                                                                                                                                നമുക്കായ്  കാടുകള്  പൂത്തൂ                                                      മഞ്ഞുതിര്ന്നൂ  കിനാക്കളില്                                                പിന്നെ  നീ  കണ്ണനെത്തേടും                                                രാധയായീ ,  മറന്നുവോ?                                                                                                                                                                                      നിലാവില്  ചമ്പകം  പൂക്കും                                                  സുഗന്ധം  വാഴ്വിലാകവേ                                                          നിറയുന്നൂ ,  പകര്ന്നൂ  നിന്                                                    പ്രണയം  വീഞ്ഞു  പോലെ  നീ                                                                                                                                                                    തുളുമ്പീ  ചഷകം , അന്നു                                                          മറന്നൂ  നമ്മെ  നാം  സ്വയം                                                        പ്രണയം  വഴിയും  കാലം                                                                        മാത്ര  പോലെ  കടന്നു  പോയ്‌                                                                                                                                                            മഥുരയ്ക്കല്ല  നീ  പോയ്‌ , എന്                                                        വിരഹം എരിവേനലായ്                                                                       തിരികെ  വരുമെന്നൊന്നും                                                       വാക്കു   തന്നതുമില്ല നീ                                                                                                                                                                                          മഴ  പെയ്യും  മേഘമായ്  നിന്                                                    മിഴികള്  വിരഹാതുരം                                                                    പടരുന്നൂ  മിന്നല്  പോലെന്                                                  മനസ്സില്  വിരഹസ്മൃതി                                                                                                                                                                                      തുളുമ്പീ  മിഴിനീര്  വീണു                                                                     പ്രണയം, നമ്മള്  തങ്ങളില്                                                         പറഞ്ഞൂ - മാറ്റു  കൂട്ടുന്നൂ                                                               വിരഹം  ഏതൊരന്പിനും                                                                                                                                                                                ഓര്ത്തതില്ലിത്രയൊന്നും  നാം                                            വിരഹം   വേദനാകരം                                                                    നിറയുന്നൂ  പ്രളയം  പോല്  നി-                                              ന്നോര്മ്മയെന്  ഹൃത്തിലാകവേ                                                                                                                                                                            അത്രമേലാഴമേറും  നിന്                                                              സ്നേഹമെന്  വാഴ്വിലാകവേ                                                    പടരുന്നൂ,  അറിവൂ  നിന്നെ                                                     ഉയിരില് ;  ഉടല്  നീളെയും                                                                                                                                                                                             കുറിച്ചത്രേ  മുഹൂര്ത്തം ; നിന്                                          സ്വയംവര മഹോത്സവ-                                                                 മടുത്തൂ  രഥവേഗങ്ങള്-                                                               ക്കൊപ്പമെത്താന്  കുതിക്കയായ്                                                 മോഹാവേഗം,  ക്ഷണമില്ലെ-                                                 ന്നൊരുമാത്ര  മറന്നു  ഞാന്                                                                                                                                                                                      നിനക്കായ്‌   കന്യകേ  ഞാന്  നൂ-                                            റായിരം  വില്ലൊടിച്ചിടാം                                                              മൂന്നു ലോകത്തിലും  ചെന്നേ-                                              തിന്ദ്രനെയും  ജയിച്ച്ചിടാം                                                                                                                                                                                         അറിയാ, മെങ്കിലും  നിന്നെ-                                                               യെനിക്കായ്  നല്കുകില്ലവര്                                               ഹസിച്ചീടാം  വെറും  ഭ്രാന്ത-                                                       മോഹമെന്നേ   പുലമ്പിടാം                                                     ''കന്യയെ   കന്യയോ  വേള്ക്കാന് ''!!                                   നടുങ്ങാം  കാതു  പൊത്തിടാം                                                                                                                                                                                     ആയിരം   നാവുകള്  മന്ത്ര-                                                         മോതിയുച്ചാടനത്തിനായ്                                                       എന്റെ  സ്നേഹത്തെ  നിന്നില്  നി-                                         ന്നൊഴിപ്പിച്ചൂ ,  ജയിച്ചവര്                                                                                                                                                                            അലയുന്നെന്  പ്രണയം  രാവും                                                പകലും  നിന്റെയോര്മ്മയില്                                                    എരിയും  വെയിലെന്   തപ്ത-                                                    നിശ്വാസം ,  അറിയുന്നുവോ                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                             

5 comments:

  1. alignment എന്തോ പിശകുള്ളത് പോലെ.. വായിക്കാന്‍ ബുദ്ധിമുട്ടി.. എങ്കിലും വരികള്‍ കൊള്ളാം.. :)

    ReplyDelete
  2. ഹമ്മേ...! തപിക്കുന്ന വാക്കുകൾ... മൂര്ച്ചയുള്ള പ്രയോഗം...

    ReplyDelete